Welcome autumn🍂🍃🍁

As I slowly walk on my way to school, the wind is singing "hello autumn". 

Hello October. 

Welcome. 

Please be good to us, we'll be good to you. 

We'll never break your heart. 

I love autumn. 

I love every season.

Every season is magical, they all make an artist work.  

The leaves of autumn,

The soft snow of winter,

The happiness of spring,

The sun of summer. 

They all evoke an artist, with their delicate touch on humanlife. 

?

Ben yagmursam,

Sen benim bulutum olur musun?

Denizsem, 

Yelkenim olur musun?

Peki ya yalnizsam,

Yalnizlik olur musun?

-E. 

Translation:

If I am the rain,

Will you be my cloud?

If I am the sea,

Will you be my boat?

What If I am lonely,

Will you be my loneliness? 

Hello, nice to meet you!

This is it!

I'm writing my very first post on my very first blog. I'm not going to say much about my self. I'm letting you have a chance to discover me, by reading my writings, poems. Although I would like to declare one thing before posting regularly on my blog; I can't decide easily; even with this basic introduction post, I had a hard time deciding wheatear to write in English or in Turkish. I will try to balance it. 

I'm sure we'll have a fun time together, dear readers. 

I love you,

E. 

Hayat Böyle Olsa...

Eksiklik hissettiğimizde “keşke” diye bağırırız değil mi hep? Keşkeler bitmek bilmez. Keşke şu şöyle olsa, keşke bu böyle olsa diye… Gerçekten keşke hayat böyle olmasa!

Keşke insanlar söylenmek yerine önce denese. Hayat daha anlamlı olur o zaman, belki de keşfedilmemiş yetenekler keşfedilir. Keşke insanlar arasında ayrımcılık olmasa, o siyahmış ben beyazmışım gibi... Kendilerini ne zannediyor ki bunu diyenler? Başka bir yaratık olarak görüyorsa kendini, o zaman tamam, çünkü biz insanlar eşitiz. Keşke aç insanlar doysa, fakirlere paraları yok diye kötü davranılmasa. Keşke insanlar sahip oldukları değerleri anlasalar. Sonra ellerinden kaçıp gidince anlamak bir işe yaramıyor. Keşke ülkeler arası faklılık olmasa, herkes kendi ülkesinde olmaktan gurur duysa. Keşke kansere çözüm bulunsa. Son olarak da keşke insanlar ne olduklarını, ne için dünyada olduklarını bilseler; çünkü son pişmanlık fayda etmez.

Dünyada yaşayan çok küçük canlılarız aslında, kalplerimiz, ne düşündüğümüz ve ne hissettiğimiz bizi önemli kılar. “Keşke”lerimizle ya dünyayı bizim için kusursuz ya da kendimizi dünya için kusursuz yapmaya çalışıyoruz.

Şöyle bir bakın hayata, dünyaya, insanlara. Dört dörtlük değil hiçbiri değil mi? Bazı eksiklikleri giderebiliriz ama yapamadıklarımızı hep “keşke”lerle doldururuz. Kimisi keşke zengin olsam der; kimisi ise keşke açlık olmasa der.

Benim de keşkelerim var. “Keşke”leri olmayan insan zaten hayatı içinden değil dışından yaşıyordur. “Keşke” dediğim şeyler gönlümden istediğim şeylerdir. Keşke barış sarsa dünyanın her yerini, insanların kalpleri dolsa sevgiyle.