21 Haziran 2017 Çarşamba

kaçma, sarıl / yüzleş, affet

her kaçış bir başarısızlıktır
huzursuzluğa ve sıkkınlığa davettir.


kaçma, sarıl.
yüzleş, affet.
X
buna niyet et...

mezun // dinle


mezun oldun küçük kız, tebrik ederim.
mezun oldum paşam tebrik ederim.
sen de kendini tebrik ettin mi? yoksa yıllardır alıştığın, dıştan gelen alkışkarın yeterli olduğunu düşünüp, kendini tebrik etmeyi atladın mı? yoksa kendini sanki kendinin hocasıymış gibi mi tebrik ettin- afferin bak çalıştın başardın! mı dedin?


kendini arkadaşınmış gibi sev, okşa. en yakın arkadaşın senmişsin gibi tebrik et kendini. zor günleri, o stresten zor uyuduğun günleri, heyecandan ne yaptığını bilmediğin günleri... hepsine teşekkür et. şimdi o kepi atabiliyorsan, o günler sayesinde gibi düşün. o günler sana neyi öğretti, düşün.  merdivenin basamakları onlardı, şimdi bu merdivenin sonuna geldin... başka bir merdiveni çıkacaksın şimdi de - ya da başka bir pistte kayacaksın, başka bir derede yüzeceksin...


ne güzel. yeni bir başlangıç seni bekliyor.


hayırlısı olsun de attığın her adımda. öyle dile.


ve o lise hayatında susturmaya ya da boğmaya çalıştığın içindeki çocuk, ya da nam-ı diğer saf sevginin sesi seninle tekrar konuşmaya çabalarsa bu yeni yolculuğunda onu dinle. dinle ki bu yolculuğun, ruhunun yolculuğuyla 1 olsun. dinle ki sen, bu dünyaya senden bir şeyler bırakabil, dinle ki hayat cumaları, tatilleri beklemektense anları keyifle yaşamakla geçsin...


sessiz ol biraz, dinginleş... dinginlik de güzel. ve dinle, güzel kızım, paşam oğlum- içindeki o ses senin en değerli hazinen.