16 ocak 2014.
Istanbul gri bulutlarla donanmayali uzun bi sure olmustu.
Cok ozlemisim.
Sabah yagmur yagdigini gorunce huzur doldu icim.
Nedendir, niyedir ben de anlamadim.
Beni taniyan bilir,
Yaz kiziyimdir.
Daha once gri bulutlari hevesle bekledigim hic olmamisti.
Baharin cicek kokusunu, bembeyaz kari, gunesi, sonbaharin yapraklarini, yazin gunesini beklerim... Ama gri bulutlari daha once boyle sevmemistim.
Buyudum tabi.
Dunya masal degil, buyuyunce bunu da anladim tabi.
Ayaklar usudu, gunes gelsin derken,
Ayakkabi kutulari cikti ortaya.
Ayakkabi kutulari islanmak ister biraz tabi.
Kutular bi ferahlasin- malum gorevleri buyuk.
Tabi soyad kutucular olunca, az cok anliyorum kutulardan.
Yeter ki kutular istesin, gunes bile gider.
