dystopia

Miracles are happening outside,
Yet we are forced to stay inside.

Paramparça

Ruhlar paramparça

Cam kırıklarının üstünde yürüyoruz

Ülke diyoruz

Ülkem demeye el vermiyor gönlümüz.

Her geçen gün kendimi sevmeye zorluyorum,

“Sakın sevme beni” dermişcesine

Vahşileşiyor gün geçtikçe.

İnsanın kalbine bıçak saplayan cinsten. 

Bazıları hissetmiyor ama, 

Kalpleri yok çünkü.

Çamur içinde 

Pislik içinde boğluyoruz

Bataklıkta saplanmışız kalmışız.

Çıkış çok zor. 

Olmuyor, olmuyor…

Farklı-11.02.2015*

Kar çok severim ben,
Süzülüşünü seyretmeye,
Yarattığı soğukluğa da,
Hissettirdiği sıcaklığa da
Bayılırım aslında.

Bugün,
bi farklı sanki ama.

Vahşice yağıyor sanki kar.
Bir şey kızdırmış onu sanki.

N'olmuş,
Anlamadım ki...


*11 Şubat, öğle vakti, kar "vahşice" yağarken...